Od czasu obowiązywania RODO w polskiej rzeczywistości upłynęło już trochę czasu . Wprowadziło ono nie mało zamieszania do naszego mało skomplikowanego życia
i codziennego funkcjonowania. RODO odcisnęło piętno na każdym aspekcie naszej egzystencji. Jego skutki odczuwalne są wszędzie tam, gdzie jest to możliwe. Idąc do przychodni nie jesteśmy już pacjentem ale numerem w poczekalni, który zyskuje „twarz” i osobowość dopiero z momentem spotkania z lekarzem w gabinecie.
W drugiej części cyklu o najważniejszych zmianach, jakie wprowadza Ogólne Rozporządzenie o Ochronie Danych Osobowych (RODO/GDPR) wyjaśniamy na czym polega obowiązek prowadzenia rejestru przetwarzania. W przepisach unijnego Rozporządzenia (RODO) zrezygnowano z często uciążliwego dla administratorów obowiązku rejestracji zbiorów danych osobowych w GIODO.
Wśród specjalistów, którzy pracują na styku prawa i nowych technologii trwa dyskusja czy przepisy Ogólnego Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) stoją w sprzeczności z fundamentami działania technologii rejestrów rozproszonych, jak Bitcoin, Ethereum czy Ripple. Jeśli jednak przyjrzeć się fundamentom działania rejestrów rozproszonych, to okaże się, że obawy dotyczące RODO nie mają podstaw. Mało tego, przepisy RODO w wielu wypadkach w ogóle mogą nie mieć zastosowania w odniesieniu do rejestrów rozproszonych.
W ostatnich dwóch poradnikach z cyklu „Jak przetwarzać dane” przedstawiliśmy i krótko opisaliśmy Wam dwie z pięciu przesłanek, umożliwiających przetwarzanie danych tzw. „zwykłych” zgodnie z ustawą o ochronie danych osobowych. Jak się zapewne domyślacie, w tej części poradnika przedstawimy Wam kolejną, trzecią już, przesłankę legalizującą przetwarzanie danych (w praktyce ustawodawca w art. 23 ust. 1 pkt. 3 określił na dobrą sprawę dwie sytuacje legalizujące przetwarzanie danych).