W dzisiejszym wpisie chciałbym poruszyć tematykę zbiorów doraźnych, ponieważ mimo na pozór dość prostego przepisu prawa (art. 2 ust. 3 ustawy o ochronie danych osobowych), zagadnienie nie jest wcale takie proste i oczywiste.
Kluczem do zrozumienia istoty opisywanego pojęcia jest zrozumienie poszczególnych składników składających się na coś na kształt definicji zbioru doraźnego.
iSecure to firma doradcza, której działalność skoncentrowana jest na zagadnieniach związanych z ochroną danych osobowych i bezpieczeństwem informacji, w tym kompleksowym wdrażaniem RODO, przygotowywaniu planów działań w sytuacjach szczególnych zagrożeń, przeprowadzaniu testów penetracyjnych, wdrażaniu normy ISO 27001 i obsłudze prawnej firm działających w Internecie. Eksperci iSecure przeprowadzają także szkolenia oraz są autorami licznych publikacji i wystąpień.
Dzisiejszym wpisem rozpoczynamy cykl krótkich artykułów, których celem będzie praktyczne wyjaśnienie podstaw prawnych przetwarzania danych – czyli wskazanie czytelnikom, kiedy wolno przetwarzać dane osobowe i jak się do tego zabrać.
Tytuł dzisiejszej notki mówi sam za siebie. Tym razem nie będzie merytorycznie, a będzie o nas, o iSecure. Tak, stało się – rozpoczynamy współpracę z jedną z najbardziej znanych uczelni w Polsce – Szkołą Główną Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie i jesteśmy z tego powodu bardzo dumni.
W połowie września Sejm RP niemal jednogłośnie przyjął projekt nowelizacji ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych. Zanim zmiany wejdą w życie, projekt musi przejść jeszcze przez głosowanie w Senacie, a na koniec swój podpis musi złożyć Prezydent RP. Nowelizacja, o której tu mowa czekała, by ujrzeć światło dzienne od ponad 3 lat. W swym pierwotnym brzmieniu zakładała m.in. możliwość nakładania kar finansowych przez GIODO.
