W dzisiejszym wpisie chciałbym poruszyć tematykę zbiorów doraźnych, ponieważ mimo na pozór dość prostego przepisu prawa (art. 2 ust. 3 ustawy o ochronie danych osobowych), zagadnienie nie jest wcale takie proste i oczywiste.
Kluczem do zrozumienia istoty opisywanego pojęcia jest zrozumienie poszczególnych składników składających się na coś na kształt definicji zbioru doraźnego.
iSecure to firma doradcza, której działalność skoncentrowana jest na zagadnieniach związanych z ochroną danych osobowych i bezpieczeństwem informacji, w tym kompleksowym wdrażaniem RODO, przygotowywaniu planów działań w sytuacjach szczególnych zagrożeń, przeprowadzaniu testów penetracyjnych, wdrażaniu normy ISO 27001 i obsłudze prawnej firm działających w Internecie. Eksperci iSecure przeprowadzają także szkolenia oraz są autorami licznych publikacji i wystąpień.
Podpisując z przedsiębiorcą telekomunikacyjnym umowę o świadczenie publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych, osoba fizyczna powinna pamiętać, aby szczegółowo się z taką umową zapoznać w celu np. weryfikacji czy przedsiębiorca nie żąda zbyt wielu danych.
Pisząc o serwisach społecznościowych pod kątem ich bezpieczeństwa dla prywatności i ochrony danych osobowych, warto na początek spróbować zdefiniować sobie, czym są takie serwisy. W tym miejscu pozwolę sobie sięgnąć po definicję zawartą na stronach Wikipedii, zgodnie z którą serwisem społecznościowym będzie rodzaj interaktywnych stron www, które są współtworzone przez sieci społeczne osób podzielających wspólne zainteresowania lub chcących poznać zainteresowania innych.
Parę dni temu w “Dzienniku Gazecie Prawnej” pojawił się artykuł pt. “Ustawa o danych osobowych pełna luk”, gdzie przeczytać można o tym, czego brakuje polskiej ustawie o ochronie danych osobowych. Wśród osób, które wypowiadają się w tym artykule, pojawił się również głos ze strony iSecure, w postaci wypowiedzi Marii Lothamer. Serdecznie zapraszamy do zapoznania się z tym tekstem.
